डेंग्यू हा अत्यंत संसर्गजन्य आजार असला तरी तो जीवघेणा ठरू शकतो. त्याच्या उष्मायन कालावधी दरम्यान, विषाणू दोन दिवसात एखाद्या व्यक्तीमध्ये पसरू शकतो. तुम्हाला ताप येत असल्यास, संसर्ग नियंत्रणात ठेवण्यासाठी तुम्ही भरपूर द्रव प्यावे. भूक न लागणे हे लक्षण आहे की संसर्ग मोठ्या प्रमाणात झाला आहे. जर तुम्हाला डेंग्यूचा गंभीर संसर्ग झाला असेल, तर तुमचे डॉक्टर उपचार सुचवू शकतात किंवा एखाद्या संसर्गजन्य रोग तज्ञाकडे पाठवू शकता.
जेव्हा रोग होतो तेव्हा कोणतेही विशिष्ट उपचार नाहीत. तथापि, हा रोग बर्‍याचदा अत्यंत संसर्गजन्य असतो आणि त्वरित काळजी घेणे आवश्यक असते. त्याला उपचाराची आवश्यकता नसेल तरी, भरपूर द्रवपदार्थ, विश्रांती आणि ऍस्पिरिन नसलेल्या ताप कमी करणाऱ्या औषधांनी त्यावर उपचार केले जाऊ शकतात. आपणास तीव्र लक्षणे आढळल्यास, आपण शक्य तितक्या लवकर वैद्यकीय मदत घ्यावी. जर तुम्हाला वाटत असेल की तुम्हाला डेंग्यू झाला आहे, तर ताबडतोब डॉक्टरांना भेटा. शक्य तितक्या लवकर निदान आणि उपचार करणे चांगले आहे.
डेंग्यू तापाची गंभीर लक्षणे आढळल्यास, तुम्ही लवकरात लवकर रुग्णालयात जावे. मागील संसर्गामुळे तुम्हाला गंभीर आजार होण्याचा धोका वाढू शकतो. या प्रकारच्या तापामुळे अवयवांचे नुकसान, रक्तदाब कमी होणे आणि मृत्यू देखील होऊ शकतो. गर्भवती महिला बाळाच्या जन्मादरम्यान तिच्या बाळाला देखील विषाणू पास करू शकते. असे झाल्यास, बाळाला मुदतपूर्व प्रसूती, जन्माचे कमी वजन आणि गर्भाचा त्रास होण्याचा धोका जास्त असतो.
बहुतेक स्थानिक भागात, पिवळा-ताप डास आणि आशियाई चट्टे असणारा डास हे विषाणू वाहून नेतात. या डासांना विषाणूचा संसर्ग होण्यासाठी आठ ते ११ दिवस लागतात आणि ते आयुष्यभर संक्रमित राहतात. डास हा विषाणू आपल्या शरीरात वाहून नेतो आणि एखाद्या व्यक्तीला त्याच्या त्वचेत इंजेक्शन देऊन संक्रमित करतो. डेंग्यूचा विषाणू चार सेरोटाइप द्वारे वर्गीकरण केलेले आहे, त्यापैकी प्रकार एक सर्वात सामान्य प्रकार आहे.
डेंग्यूची लागण झालेल्यांनी संरक्षणात्मक कपडे घालावेत आणि शक्यतो घरातच राहावे. संक्रमित लोकांनी डासांची समस्या असलेल्या भागात देखील टाळावे. प्रादुर्भाव झालेले क्षेत्र इतर ठिकाणांपेक्षा जास्त गरम असतात. संरक्षणात्मक उपाय करणे आवश्यक आहे. डासांपासून संरक्षण देणारे कपडे घालणे आणि डास चावण्यापासून बचाव करणे महत्त्वाचे आहे. डेंग्यूपासून बचाव करण्याचा सर्वोत्तम मार्ग म्हणजे प्रतिकारक असलेले कपडे घालणे.
डेंग्यूपासून बचाव करण्याचा सर्वोत्तम मार्ग म्हणजे घराच्या आजूबाजूच्या परिसरात डांस टाळणे. टायर्ससह पाणी उभे राहणार नाही याची खात्री करा आणि तुमच्या घराच्या आजूबाजूला पाण्याचे कोणतेही स्रोत नाहीत याची खात्री करा. डास चावण्यापासून वाचण्याचा उत्तम मार्ग म्हणजे घरातच राहणे. मग, आपण बाहेर जाऊ शकता आणि आपल्या सभोवतालचा आनंद घेऊ शकता. स्वतःला निरोगी ठेवण्यासाठी लक्षात ठेवा! रोगापासून स्वतःचे संरक्षण करणे महत्वाचे आहे.
डेंग्यू संसर्गाची लक्षणे सौम्य ते गंभीर अशी वेगवेगळी असतात. रोगाचा प्रारंभिक टप्पा ताप आणि इतर लक्षणांसह असतो. लक्षणांमध्ये स्नायू आणि सांधेदुखी, सांधे सूज आणि पुरळ यांचा समावेश असू शकतो. डेंग्यू तापाने त्रस्त असल्यास त्वरित उपचार घ्यावेत. दीर्घकाळात, डेंग्यूमुळे केवळ सौम्य ते गंभीर संसर्ग होणार नाही, तर तुम्हाला आजारीही वाटेल. डेंग्यूचा संसर्ग रोखण्याचा मच्छरदाणी हा एक उत्तम मार्ग आहे.
जरी डेंग्यू ताप सामान्यतः स्वत: मर्यादित असतो, गंभीर प्रकरणांमध्ये रक्तस्त्राव होऊ शकतो. डेंग्यू हेमोरेजिक तापाच्या लक्षणांमध्ये शरीराच्या आत रक्तस्त्राव, ओटीपोटात तीव्र वेदना आणि अंतर्गत रक्तस्त्राव यांचा समावेश होतो. तुम्हाला गंभीर डेंग्यू ताप आल्यास, तुम्ही तात्काळ वैद्यकीय मदत घ्यावी. ताप नियंत्रित करण्यासाठी तुम्हाला हायड्रेटेड राहावे लागेल आणि पॅरासिटामोल घ्यावे लागेल. रोग टाळण्यासाठी आपण कीटकनाशके आणि बेड नेट देखील वापरावे.
हा विषाणू डासांमुळे पसरत असला तरी तो अनेक दिवस माणसांमध्ये पसरू शकतो. डेंग्यूच्या एका संसर्गामुळे गंभीर आजार होऊ शकतो. जेव्हा डासांना विषाणूची लागण होते तेव्हा ते चार दिवस पर्यंत विषाणू पसरू शकतात. हा विषाणू आयुष्यभर जगू शकतो. डेंग्यूची लागण झालेला डास आयुष्यभर त्याचा प्रसार करत राहू शकतो. रोगाची तीव्रता रोगाच्या तीव्रतेवर अवलंबून असते.
गेल्या काही दशकांमध्ये अनेक देशांमध्ये डेंग्यूचे प्रमाण वाढले आहे. 1950 च्या दशकात, डेंग्यू अमेरिकेत फारसा सामान्य नव्हता. हा रोग प्रामुख्याने उष्णकटिबंधीय हवामान आणि उष्णकटिबंधीय पावसाची जंगले असलेल्या देशांमध्ये राहणाऱ्या लोकांना प्रभावित करतो. 1980 च्या दशकात, ते आग्नेय आशियामध्ये पसरले, जिथे ते 1990 च्या दशकाच्या उत्तरार्धापर्यंत प्रचलित राहिले. काही देशांमध्ये, हे लहान मुलांच्या मृत्यूचे एक प्रमुख कारण आहे. हा एक सांसर्गिक रोग आहे ज्यावर कोणताही उपचार ज्ञात नाही.